طراحی یک روش سریع و دقیق برای انتقال و کشت باکتری های سخت رشد کمپیلوباکتر ژژونی و کمپیلوباکتر کلی از کودکان دارای علائم گاستروانتریت باکتریایی

سابقه و هدف: گونه های کمپیلوباکتر عامل عمده موارد گاستروانتریت باکتریایی با عنوان کمپیلوباکتریوز در سرتاسر جهان می باشند. از تظاهرات مهم بعد از این عفونت سندرم گیلن باره و آرتریت واکنشی می باشند. علی رغم اهمیت عفونت، جداسازی این باکتری های سخت رشد در آزمایشگاه های بالینی انجام نمی شود. هدف از این مطالعه طراحی یک محیط انتقالی تغییر یافته با mccda و ارزیابی مدت زمان زنده ماندن باکتری، بهینه سازی شرایط کشت و انجام duplex-pcr روی کلنی ها و نمونه های مستقیم مدفوع و مقایسه نتایج با کشت می باشد. مواد و روش ها: تعداد 58 کودک مشکوک به کمپیلوباکتریوز وارد مطالعه شدند. نمونه های مدفوع در عمق محیط انتقالی تغییریافته با mccda قرار گرفته و سپس به آزمایشگاه منتقل شدند. کشت از محیط انتقالی بر روی دو محیط mccda و بروسلا آگار هر 24 ساعت و تا 7 روز انجام شد و پلیت ها تا 72 ساعت از نظر رشد باکتری مورد ارزیابی قرار می گرفتند. duplex-pcr مستقیم روی کلنی ها و نمونه های مدفوع نیز انجام شد. یافته ها: تعداد باکتری های ایزوله شده در این مطالعه 9 مورد (16%) بود که بعد از 48 تا 72 ساعت روی محیط های کشت قابل مشاهده بودند. هم چنین با استفاده از duplex-pcr روی کلنی ها تعداد 8 ایزوله کمپیلوباکتر ژژونی و 1 ایزوله کمپیلوباکتر کلی تائید شد. نتایج duplex-pcr مستقیم روی نمونه بیماران و نتایج کشت نیز با هم یکسان بودند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که روش ارائه شده در این مطالعه با حساسیتی برابر با pcr مناسب برای جداسازی گونه های کمپیلوباکتر می باشد. به نظر می رسد که با استفاده از این محیط انتقالی تغییر یافته و بهینه سازی شرایط کشت می توان این باکتری های سخت رشد را بهتر از محیط انتقالی پایه ایزوله نمود